Kategorie
Wał Pomorski

Wał Pomorski

Cegielnia

Penetracje wału pomorskiego rozpocząłem wiosną 1980 roku. Odbyłem wtedy kilka motocyklowych wypraw. Czytając wcześniej przewodniki i książki tematyczne, starałem się odnaleźć ciekawe miejsca w terenie, co nie było zawsze łatwe. Często będąc w tych okolicach miałem duże problemy z odnalezieniem interesujących mnie miejsc.
Dużo dróg zaznaczonych na mapie jako drogi drugo-trzeciorzędne okazywały się na miejscu drogami polnymi bez znaków i kierunków, a nie rzadko kończyły się w lesie. Nie mówiąc już o tym, że nie raz stawały na drodze poligony wojskowe.
Mimo tylu przeszkód byłem chyba w większości najciekawszych miejsc, takich jak Tuczno i Strzaliny, objechałem okolice Wałcza i Piły. Dotarłem też do Nadarzyc. Jeszcze dzisiaj będąc w tych okolicach przejazdem zawsze robię krótkie postoje w miejscach przecięcia drogi z Wałem Pomorskim, chociażby w Szczecinku gdzie stroi ładny bunkier u wylotu drogi do Koszalina.
Zamieszczone tu zdjęcia są czarno-białe i po tylu latach nie wszystkie miejsca jestem w stanie zlokalizować.

Grupa warowna „Cegielnia”,

czyli druga wizyta po 22 – latach.

Maj 1980 – Sierpień 2002 r.

Tak pisałem dwa lata temu, przyszedł jednak czas zmienić jedną z moich pierwszych stron. Do tej pory dysponowałem tylko kilkoma zdjęciami z wypadów motocyklowych, jakie odbyłem w latach 1980-81.
W roku 2002 miałem okazje odwiedzić przejazdem jedno z najciekawszych miejsc Wału Pomorskiego, miasto Wałcz i
jego grupę warowną zwaną za moich czasów Czapą Hitlera, a obecnie Cegielnią.
Zamieszczone zdjęcia czarno-białe są już archiwalnymi dokumentami z 1980 r.

Droga do Kompleksu „Cegielnia”

Wzgórze warowne leży pomiędzy drogami wylotowymi do Jastrowia i Piły, ale dojechać można kierując się do dworca kolejowego. Przejechać trzeba jeszcze wyboiste torowisko przejazdu kolejowego i dalej też nieciekawą drogą dojeżdża się do placu przed szlabanem zamykającym „wysypisko”. Dalej to już tylko pieszo, zresztą widziałem, że ludzie chodzą tu sobie na spacer.

Widok na „cegielnie”

Do Wałcza przyjechałem specjalnie w drodze powrotnej z wybrzeża.
Spędziłem tu tylko godzinę, mając przed sobą zachodzące już słońce i daleką podróż.

Pierwszy bunkier.

Po przejściu szlabanu jeszcze kawałek i jesteśmy na miejscu.
Bunkrów jest kilka w dość bliskiej odległości, są one w różnym stanie.

Wejście i jego obrona.

I tu niestety rozczarowałem się. Na wzgórzu zaszły dość istotne zmiany. Pamiętam jak w bezpośredniej bliskości bunkrów były pola uprawne, a tu, co dzikie wysypisko śmieci. Wszystko pozarastane,
trudno dziś poznać to miejsce.

Stanowisko obrony wejścia, dziś.

Wejście bunkra bronione jest przez wyjątkowo duże stanowisko bojowe, osłonięte płytą pancerną.

Wejścia do bunkrów w Wałczu.

Pierwszy bunkier jest w niezmienionym stanie, co widać na zdjęciach.

Wejście.

Do środka nie wchodziłem z braku czasu, ale byłem tu poprzednim razem. Uważać tylko trzeba na studnie pułapkę.

Wejście widoczne z góry.

Zniszczone jest tylko trochę drugie wejście, w którym jeszcze dziś widać fosę zapadnie.

Stanowisko bojowe.

Do tego miejsca po kopule można dojść od środka.

Zachowana belka.

Miejsce to jest najlepiej zachowane na tym kompleksie.

Wnętrze dzwonu.

Z góry widoczne jest stanowisko bojowe, z korytarzem dochodzącym.

W tym leju, po kopule pozostały tylko śruby mocujące i druty zbrojeniowe.Przynajmniej jeden w którym byłem nie został wysadzony.Brakuje w im jedynie kopuł pancernych po,których pozostały dziury w ziemi z wystającymi śrubami mocującymi.

Powyrywane zbrojenia.

Tak, to to samo miejsce co wyżej tylko dzisiaj.

Podkopany bunkier.

Następny bunkier jest odkryty do fundamentów i przechylony, na skraju wyrobiska.

Ten układ bunkra to już historia.

Początkowo brakowało mi ciągle jednego bunkra, który dobrze zapamiętałem, i gdzie robiłem zdjęcia.

Tak jest dzisiaj.

Dopiero po analizie zdjęć byłem już pewny, że brakujący mi bunkier został podkopany i osunął się w dół.

Moja żona zagląda pod załamany strop.

Dwadzieścia lat temu z podejściem do wysadzonych stropów nie było problemów.

Widoczna bryła tego dwu poziomowego kolosa.

Detonacja uszkodziła mu strop urywając go na końcach i podnosząc w środku, co widać dobrze na zdjęciu.

Przechylony bunkier.

Widoczna na zdjęciu boczna ściana bunkra z wystającą kostką,
której nie znam przeznaczenia, ma ślady pęknięcia i jest przesunięta pod wpływem wybuchu.

Z niektórych pozostały tylko ogromne bloki betonu,
ale widoczna grubość stropów przytłacza jeszcze dzisiaj.

Na zdjęciu tym widać najlepiej, jak wyglądał bunkier przed jego osunięciem.

Widok na całość.

Widok na tunel, który łączy bunkier z wysuniętym stanowiskiem bojowym. Najciekawsze jest to, że wykonany jest z prefabrykatów.

Wysunięte stanowisko.

Tak wygląda dzisiaj, a tak poniżej wczoraj.Trochę żałuje, że nie miałem czasu na zejście w bezpośrednią bliskość bunkra,
a zwłaszcza zobaczenie z bliska tunelu odkrytego dziś przez piasek skarpy.

Osuwająca się piaszczysta skarpa odsłoniła fragment
fundamentu na którym była kopuła pancerna.

Miejscami stroma skarpa odsłania w miejscu osunięcia fundamenty budowli. Ogólnie to okolica bardzo ciekawa zachęcająca do wędrówki w kierunku północnym.

Wysunięte stanowisko.

Szkoda, że nie miałem czasu zobaczyć bunkry drugiej linii obrony,
będące w zespole fortyfikacji G.W. Cegielnia. Może innym razem.

Na koniec dodam coś od siebie. Myślę, że miejsce to świetnie nadaje się na muzeum plenerowe Wału Pomorskiego.
Cały kompleks leży w granicach miasta i byłby jego dużą atrakcją.
Nawet przechylony B-werk, jest unikatem. Za przykładem Czechów,
można by odbudować uszkodzone bunkry, postawić dzwony i odkopać widoczne jeszcze transzeje.
Dużym atutem jest też to, że toczyły się tu walki w 1945 r.
Dodając do tego kompleksu wystawę sprzętu wojskowego, można by przyciągnąć w to miejsce wielu turystów

Galeria zdjęć.


Grupa Warowna „Cegielnia”
Nowe zdjęcia z 30.12.2007.
Nadesłane przez mieszkańca Wałcza.
9 zdjęć.


Lokalizacja – Mapa
Wałcz

Dzięki nadesłanym zdjęciom, mogę stwierdzić, że na terenie kompleksu „Cegielnia”
dużo się zmieniło. Z zainteresowaniem będę obserwował postępujące zmiany.

15.06.2003.
22.11.2006.
20.02.2008.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *