Wał Atlantycki – Atlantic Wall
Francja
Sierpień 2004 r.
Wzgórze Cap Blanc-Nez znajduje się kilkanaście kilometrów na
zachód od Calais. Wyróżnia się widocznym z daleka wysokim
pomnikiem z pierwszej wojny światowej.
Wzgórze jest silnie ufortyfikowane bunkrami.
Postawiono tu kilka pojedynczych bunkrów pod broń maszynową.
Oprócz bunkrów są tu też otwarte stanowiska dział.
Wschodni stok.
Pod wieczór udałem się na spacer zobaczyć klif tego urwistego
brzegu i oczywiście znajdujące się tam umocnienia.
Kilkaset metrów od wierzchołka góry znajduje się ciekawe stanowisko działa, z jeszcze bardziej ciekawą kombinowaną osłoną.
Ściana osłonowa od strony lądu zbudowana została z poukładanych
pojedynczo bez zaprawy betonowych bloków. Mam takie wrażenie,
że pochodzą one z jakiejś rozbiórki.
Urwisty w tym miejscu brzeg, przesunął całą linie bunkrów na
zbocze wzgórza. Dominują tu same schrony różnej maści.
Spotkałem tu dwa schrony zbudowane z łukowatej blachy falistej,
z czego jeden był wysadzony w środkowej jego części.
Zbudowano tu tez typowe schrony z dwoma wejściami i
obroną wejścia. Te akurat było z lekka zagruzowane.
W środku wnętrze było podobne do budowanych u nas bunkrów.
Nawet zasuwka strzelnicy jeszcze tu była.
Ten schron to całkiem inna konstrukcja. Posiadał on dwa wejścia,
od tyłu i z boku, z czego jedno zostało zamurowane jeszcze przez Niemców, z chwilą przygotowywania wzgórza do obrony okrężnej. O toczących się tu walkach świadczyć mogą ślady kul na ścianie.
W środku znajduje się tylko jedno pomieszczenie z nietypowym
wyjściem awaryjnym w ścianie.
Po drodze można też spotkać i takie zamaskowane garaże.
Wejścia do niektórych schronów były osłonięte murem oporowym.
Dziś trudno było dostać się do ich środka. Czasem na drodze stoi
przyroda, czasem korytarz zaciśnięty jest wysadzoną ścianą.
Odnalazłem też dziwny strop bez bunkra, za to w jego centralnej części pozostała stalowa prowadnica peryskopa.
Całkiem inaczej natomiast peryskop zamontowany był na innym
bunkrze, który…
Wraz z zainstalowanym obok działkiem, mógł skutecznie prowadzić
ogień.
Na końcu wzniesienia znajduje się duży dobrze okopany bunkier,
z dodatkowym stanowiskiem działka.
Z pozycji działka widać dobrze drogę do Sangatte. Za zbiornikiem wodnym jest już Calais.
W drodze powrotnej widziałem transzeje ciągnącą się po niżej linii bunkrów. Linia ta była wyraźnie skierowana na ląd co może dowodzić, że broniono lub zamierzano bronić to strategiczne wzgórze.
Dalej:
Wissant-południe.
31.01.05.